دلنوشته

خیلی سخته نعمتی داشته باشی نبینیش 

از اون سخت تر اینه که بعدش متوجه شی چی داشتی حالا دیگه از دستش دادی 

خدا نکنه یه روزی خدامونو گم کنیم 

خدایا هوامو داشته باش خیلی حواسم پرته اصلا تو باغ نیستم 

اللهم اجعلنی فی درعک الحصینه

ای ترس تنهایی من

میترسم قیامت شود دستم نگیری 

.          صدایم بگیرد نتوانم بگویم ببخش 

.         باز هم چشمانم کم سو شود باز هم نبینمت 

.         از این که تو نیز با من سخن نگویی

میترسم، میترسم حسین هم کارم را راه نیندازد 

ولی امیدم به این است که تو گفتی هر که را ببرند سمت جهنم برگدد به امید خدایی من نگاه کند ،میگویم برش گردانید او به  بخشش من امید دارد 

وصال

تا آسمان خیال تو چقدر راه است؟

دوبال برایم کافیست ؟

میخوام به هوای تو در هوای تو اوج بگیرم!

منتظرم می مانی؟

دیگر روی زمین امیدی ندارم به آسمانت راهم میدهی؟

بعد از عمری کوتاهی ، بعد از عمری جهالت تازه به این رسیده ام که جز تو کسی را ندارم که خودم را بخواهد ،هستی ام دهد

بالا تر از نوازش ، نعمتم دهد آن هم بی منت .

بالاتر از محبت ،عشقی در درون خود لم میکنم بی کران بوی تو را میدهد بوی لطیف بودنت را .

چه بسیار دادی چه بسیار ندیدم  با این حال باز هم منتظرم میمانی ؟